merrie me mia
2004 | mixed media | 225 x 490 x 780 cm
Merry me mia, marry me mia. Een theatrale, intieme, fijne, vrolijke, boze zin die net zoveel in zich kan hebben als de ruimte waarin hij zich bevindt. Het idee waarmee dit huis is ontstaan barst van de symboliek en ’t drama, maar ik heb geprobeerd het beeld zo schoon mogelijk te houden en een ruimte te creëren waarin je kan zijn.
'Van een huis dat geen huis is, want zonder ramen en met een dak dat zou lekken, is de deur veel te groot – of het huis veel te klein voor de deur. Wie binnenstapt ziet als eerste de woorden MARRY ME MIA en dan pas het geperforeerde plafond, de gestructureerde vloerbedekking en het gedempte licht. Wat zijn die woorden? Wat betekenen ze? Er is de kijker niets meer gegeven dan dat en de ruimte daaromheen. Mantra, slogan, bezwering, flard. Lees ze luidop, prevel ze zacht, laat ze los in je hoofd en de ambivalentie dringt zich aan je op: wordt hier gesmeekt of geboden, spreekt hier de man of de vrouw? In deze dubbelheid worden de woorden even betekenisvol als betekenisloos. Loop om het huis. Niets is er te zien van wat daar binnen is, geen licht dringt door naar buiten, geen geluid klinkt. Hier woont niet die ene mens, maar die ene zin.' - Margriet Kemper